آیا تا به حال فکر کرده‌اید چه کسی آن جعبه‌های بزرگ آنتی‌هیستامین را که در تمام طول سال در داروخانه محلی شما به نمایش گذاشته شده‌اند، می‌خرد؟ اگر آنتی‌هیستامین‌ها فقط برای تب یونجه استفاده می‌شدند، فکر می‌کردید که فروش آن‌ها در بهار خوب است، اما در بقیه سال بسیار متوسط است.
بسیاری از آنتی‌هیستامین‌هایی که در استرالیا فروخته می‌شوند در واقع برای کهیر یا چیزی که پزشکان کهیر می‌نامند، هستند. کهیر باعث ایجاد برآمدگی‌های قرمز متعدد و برجسته (یا کهیر) می‌شود که فوق‌العاده خارش‌دار هستند. کهیر در تمام طول سال رخ می‌دهد.
این بیماری واقعاً شایع است، و یک مطالعه کره‌ای نشان می‌دهد که حدود ۲۲٪ از مردم می‌توانند انتظار داشته باشند که در مقطعی از زندگی خود به آن مبتلا شوند.
برخی افراد همچنین دچار آنژیوادم(تورم لایه پایینی بافت زیر پوست یا غشاهای مخاطی) می‌شوند، که در آن رگ‌های خونی کوچک مایع را به بافت‌ها نشت می‌دهند و باعث تورم شدید می‌شوند. اگر تورم گلو و مجاری هوایی شما را تحت تأثیر قرار دهد، ممکن است خفه شوید.
خوشبختانه، برای اکثریت قریب به اتفاق مردم، کهیر در عرض چند هفته ظاهر و ناپدید می‌شود. اگرچه ممکن است هنگام ابتلا به آن احساس بدی داشته باشید، اما آنتی‌هیستامین‌ها برای کنترل بثورات و خارش به خوبی عمل می‌کنند، خفگی از عوارض بسیار نادر است.
وقتی کهیر از بین نمی‌رود
اگر آنقدر بدشانس باشید که بعد از شش هفته هنوز کهیر داشته باشید، احتمالاً شش ماه، شش سال یا حتی ۲۶ سال بعد ادامه خواهد داشت.
این همان چیزی است که متخصصان پوست آن را کهیر مزمن می‌نامند و حدود ۱٪ از جمعیت (حدود ۲۵۰،۰۰۰ استرالیایی) را تحت تأثیر قرار می‌دهد. خارش، اختلال خواب، تورم و ضایعات مرتبط با آن، کیفیت زندگی افراد را به شدت مختل می‌کند. از بین تمام بیماری‌های پوستی، کهیر مزمن به نظر می‌رسد خلق و خوی شما را بدتر می‌کند و زندگی روزمره را مختل می‌کند.
معمولاً یک قرص آنتی‌هیستامین برای کنترل تب یونجه کافی است. اما افراد مبتلا به کهیر مزمن ممکن است برای کنترل خارش خود به دو، سه یا گاهی چهار قرص در روز نیاز داشته باشند. حتی این مقدار هم ممکن است برای متوقف کردن آن کافی نباشد.
چه چیزی باعث کهیر می‌شود؟
پس چه چیزی باعث کهیر می‌شود؟ اگر دانه های خارش دار شما ظرف شش هفته از بین برود، احتمالاً به دلیل واکنش تأخیری به یک عفونت ویروسی به آن مبتلا شده‌اید. گاهی اوقات این وضعیت حاد ناشی از واکنش آلرژیک به یک دارو است؛ آلرژی به آنتی‌بیوتیک یک علت شایع است. گاهی اوقات آلرژی غذایی باعث کهیر می‌شود.
در مورد کهیر مزمن، زمانی که بیش از شش هفته طول می‌کشد چطور؟ پزشکان علت دقیق آن را نمی‌دانند. در حالی که بیماران اغلب به آلرژی غذایی مشکوک هستند، پزشکان به ندرت یک عامل محرک غذایی پیدا می‌کنند.
اما می‌دانیم که خودایمنی در این امر دخیل است، زمانی که سیستم ایمنی بدن، خود را هدف قرار می‌دهد.
بیشتر بیماران مبتلا به کهیر مزمن، آنتی‌بادی‌هایی علیه سیستم ایمنی خود دارند. به طور خاص، این آنتی‌بادی‌ها مولکول‌های حیاتی برای یک پاسخ آلرژیک طبیعی (ایمونوگلوبولین E یا IgE و گیرنده آن) را هدف قرار می‌دهند.
وقتی آنتی‌هیستامین‌ها مؤثر نیستند
اگر آنتی‌هیستامین‌ها کمکی نکنند، گزینه‌های دیگری وجود دارد.
داروهایی که به‌طور خاص IgE را هدف قرار می‌دهند و به علت اصلی خودایمنی کهیر می‌رسند، اکنون در دسترس هستند، مشروط بر اینکه تمام معیارهای خاص را رعایت کنید. فقط متخصصان پوست مجاز به تجویز این دارو در PBS هستند.
تا به امروز، اومالیزوماب مؤثرترین درمان برای بیماران مبتلا به کهیر مزمن بوده است که به آنتی‌هیستامین‌ها پاسخ نمی‌دهند. این دارو هر چهار هفته یکبار به صورت تزریق زیر پوستی تجویز می‌شود. متأسفانه علائم در کمتر از ۵۰٪ از بیماران کاملاً کنترل می‌شود.
طبق تحقیقات بین‌المللی که ما در آن مشارکت داشتیم و اخیراً در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد، داروی جدید لیگلیزوماب که هنوز در مرحله آزمایش‌های بالینی است، نویدبخش بوده است. با این حال، این داروی آزمایشی که خودایمنی IgE را نیز هدف قرار می‌دهد، فقط در استرالیا به عنوان بخشی از یک آزمایش بالینی در دسترس است.
بدون دیدگاه