آرایش برای بسیاری از افراد یک عادت روزانه است و برای برخی اجتنابناپذیر است. آیا آرایش برای پوست ما مضر است؟ پاسخ این سؤال وابسته به هر فرد، نوع پوستش و محصولاتی که استفاده میکند، مشخص میشود.
با وجود محصولات آرایشی متنوع، بیشتر افراد حتی نمیدانند از کجا شروع کنند. آیا آرایش آلی، طبیعی، بدون عطر، هیپوآلرژنیک، غیر کومدونیک، بدون پارابن و … بهتر هستند؟ این همه مفهوم چه معنیای دارند و کدام بهترند؟
اصطلاح آرایش به طور کلی گروهی از کرمها و محصولات آرایشی را برای زیبایی بیان میکند. محصولات آرایشی دیگر شامل محصولاتی هستند که برای تمیز کردن، درمان یا حفاظت از پوست و مو استفاده میشود. امروزه، ما به طور معمول محصولات همه در یکی مانند کرمهای BB یا CC را میبینیم که آرایش برای پوشش همراه با مواد دیگری مانند محافظت از آفتاب و مزایای پوستی ترکیب میکنند. کاهش تعداد کلی محصولات میتواند برای افرادی که مشکلات پوستی دارند مفید باشد، اما ممکن است برای برخی افراد پیچیدگی ایجاد کند.
استفاده از محصولات آرایشی که مناسب نوع پوست یا وضعیت پوستی شما باشند، بسیار حائز اهمیت است.
انواع پوست به طور کلی به چهار گروه تقسیم میشوند:
– پوست چرب: تولید اضافی چربی، منافذ بزرگ، جوشهای سیاه و سفید و قابلیت آکنه
– پوست حساس: تنگی، سوزش، عدم تحمل به بسیاری از محصولات و مستعد قرمزی
– پوست خشک: کدورت، خشن یا پوستهپوسته و مستعد خارش
– پوست نرمال/ترکیبی: ممکن است در منطقه T (پیشانی، بینی و چانه) چرب باشد اما در بقیه جاهای بدون مشکل باشد
اگرچه اکثر افراد شناخت دقیقی از نوع پوست خود دارند، اما ممکن است وجود یک اختلال پوستی زمینهای را تشخیص ندهند. شرایطی مانند اگزما، درماتیت تماسی، رزاسیا و آسیبهای ناشی از نور خورشید ممکن است باعث التهاب و اختلال در سد دفاعی پوست شوند.
التهاب باعث خارش یا درد، قرمزی، تودهها و خطوطی میشود، در حالی که اختلال در سد دفاعی منجر به احساس تنگی، حساسیت، خشکی و پوستی تحریک پذیر میشود. این علائم ممکن است همانند علائم واکنش به آرایش باشند، بنابراین قبل از اینکه به آرایش به عنوان عامل تحریککننده نگاه کنیم، باید این اختلالات را در نظر بگیریم. به طور معکوس، واکنش مداوم به محصولاتی که بر روی پوست اعمال میشوند ممکن است توضیح دهد که چرا پوست به درمان معمول پاسخ نمیدهد.
مشکلات پوستی ناشی از آرایش
آکنه آرایشی یک نوع آکنه است که به دنبال استفاده از برخی محصولات آرایشی است. این ارتباط دارای برخی مواد مخصوص است که باعث تشکیل کومدون (بستنی در مسیر) میشود و به طور معمول به شکل جوشهای کوچک و خارش مانند ظاهر میشود. یک اشتباه رایج این است که آرایش فیزیکیاً منافذ پوست را مسدود میکند، در حالی که در واقع این مسدودیت از سلولهای پوستی مرده تشکیل شده است.
التهاب خفیف منجر به افزایش نوبت عملکرد پوست و بستن منافذ میشود که روغنهای معدنی رایجترین عامل آن هستند. گاهی نمیتوان به سادگی از فهرست مواد موجود در لوازم آرایشی مشکلات پوستی ناشی از آرایش را تشخیص داد زیرا ممکن است این مشکلات تحت تاثیر فرمولاسیون، مقدار و روش استفاده از محصولات آرایشی قرار داشته باشد.
درماتیت تحریکی بیشترین واکنش به آرایش و سایر محصولات آرایشی است. هر کسی میتواند دچار درماتیت تحریکی شود، اما افرادی که نوع پوستشان حساس است یا سد دفاعی پوستشان آسیب دیده بیشتر رخ میدهد. درماتیت علائمی نظیر خارش و پوسته پوسته شدن دارد،همچنین ممکن است پوست صورت جوش بزند. علائم ممکن است به طور فوری رخ دهند اما ممکن است چند هفته یا حتی ماهها طول بکشد تا با محرکهای ضعیفتر ظاهر شوند و این مورد کار تشخیص را سختتر میکند.
درماتیت تماسی آلرژیک زمانی رخ میدهد که فرد به یک ماده که بر روی پوست اعمال شده حساس شده باشد. بثورات قرمز و خارش دار گاهی همراه با تورم یا جوش، ۱۲-۴۸ ساعت پس از مواجهه ایجاد میکند و ممکن است با استفاده مداوم بدتر شود. شناسایی آلرژن بسیار مشکل است، زیرا در برخی موارد، محصول مدتها یا سالها قبل از حساسیت استفاده میشود.
آیا موادی وجود دارند که باید از آنها پرهیز کنیم؟
عطرها و مواد نگهدارنده از معمولترین عوامل موجب حساسیت تماسی از آرایشیها هستند. بیش از ۵۰۰۰ ماده مختلف عطر در محصولات مراقبت از پوست استفاده میشود که اکثر آنها عصارههای گیاهی طبیعی و روغنهای اسانسیل هستند.
دیگر آلرژنهای متداول شامل مواد نگهدارنده، لانولین، کوکوس دیاتانولامید (یک عامل جاذب برای تولید خوراک) و ترکیبات ضدآفتاب میباشند. مواد نگهدارنده مانند پارابنها، فرمالدهید و کواترنیوم-۱۵ برای استحکام بخشیدن و جلوگیری از رشد میکروبها در تمام محصولات مایع ضروری هستند. اشتباه رایج این است که فرض میشود مواد طبیعی و ارگانیک هیچگاه حساسیت یا تحریک ایجاد نمیکنند، اما استفاده از این محصولان برای افرادی که پوست حساسی دارند ممکن است واقعاً مشکلساز باشد.
مگر اینکه حساسیت یا حساسیت شناختهشده داشته باشید، وگرنه هیچ گونه مواد خاصی وجود ندارد که بگوییم بله همه باید از آنها پرهیز کنند. اما بهتر است از محصولات هیپوآلرژنیک، بدون عطر و غیر کومدوژنیک استفاده کنید. افرادی که نوع پوستشان چرب است و سابقه جوش زدن دارند بائو از لوازم آرایشی فاقد چربی استفاده کنند.
افرادی با نوع پوست حساس یا خشک، شرایط التهابی پوستی زیرین یا تاریخچه حساسیت تماسی باید سعی کنند که از تحریککنندهها و آلرژنهای محتمل اجتناب کنند. عوامل جاذب، محصولات آسترنت (مانند تونرهایی که روغنها را حذف میکنند)، ماسکها و اسیدها (مانند اسیدهای هیدروکسی آلفا که در جوش و ضدپیری استفاده میشوند) عموماً مزاحم هستند. فرمولاسیونهای هیپوآلرژنیک و آنهایی که برای پوست حساس طراحی شدهاند، گزینههای خوبی هستند.
اگر فکر میکنید به یک واکنش حساسیتی دچار خواهید شد، چه کار باید انجام دهید؟
اگر آکنه یا تحریک پوستی دیگری دارید، اولین چیزی که باید انجام دهید تلاش برای تأیید تشخیص است. اگر به این مسئله مشکوک هستید که پوستتان به یکی از لوازم آرایشی که استفاده میکنید واکنش نشان میدهد، اما مطمئن نیستید کدام یک از لوازم آرایشی برای پوستتان مضر است باید استفاده از تمام لوازم آرایشی فعلیتان را متوقف کنید. باید سعی کنید آرایش روزانه خود را سادهتر کنید و از محصولاتی استفاده کنید که به طور خاص برای پوستهای خشک و حساس ساخته شدهاند.
اگر مشکل حل شد، میتوانید به ترتیب یکی یکی از لوازم آرایشیهایتان استفاده کنید تا ببینید آیا میتوانید عامل ایجاد حساسیت را شناسایی کنید یا نه. توصیه میکنیم هر کدام از لوازم آرایشی را قبل از استفاده از آن در کل صورت به مدت یک یا دو هفته در یک منطقه کوچک روی گردن یا صورت تست کنید. این فرآیند به عنوان “آزمون باز و تکرار” شناخته میشود.
اگر نتوانستید عامل حساسیت را پیدا کنید و متوجه شوید که کدامیک از لوازم آرایشیتان باعث ایجاد حساسیت میشود باید از پزشک متخصص کمک بگیرید.
بدون دیدگاه