جراحی های مینور پوستی در شیراز

جراحی minor  چیست؟

بیماری های پوستی از جمله مشکلاتی هستند که باید پیش از هر اقدامی توسط پزشک ارزیابی شوند. برخی از مشکلات پوستی به خودی خود پس از مرور زمان بهبود یافته و درمان می شوند و برخی دیگر نیز ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.

جراحی های پوستی به دو دسته جراحی های بزرگ و جراحی های minor  تقسیم بندی می شوند. جراحی minor به طور کلی به درمان ‌های پزشکی کم تهاجمی اطلاق می ‌شود که برای از بین بردن زائده‌ های ناخواسته، تورم‌ ها یا ساختارهای غیر طبیعی برای بهبود سلامت، راحتی و زیبایی ‌شناسی پوست فرد استفاده می‌ شوند که نیازی به تکنیک‌ های جراحی دشوار ندارند و می ‌توانند با استفاده از بی ‌حسی موضعی انجام شوند.

پزشکان برای انجام عمل جراحی minor باید تخصص و مهارت لازم را داشته باشند زیرا طیف گسترده ای از بیماری های پوستی با استفاده از این روش جراحی قابل درمان است.برش های جراحی (برداشتن بافت)، کرایوتراپی (انجماد ضایعات پوستی)، جراحی الکتریکی با هیفرکاسیون (جراحی با استفاده از جریان الکتریکی کوچک برای گرم کردن بافت)، درمان جراحی ناخن های فرورفته پا و یا تزریق استروئید از جمله مهارت ها و خدماتی است که پزشک متخصص برای انجام جراحی های minor نیاز خواهد داشت.

این درمان ها عموماً با بی حسی موضعی انجام می شوند و از همین رو بیماران در طول فرآیند درمان هیچ‌گونه دردی را احساس نخواهند کرد.

با این حال، پس از جراحی و در حین بهبودی، ممکن است کمی ناراحتی در ناحیه بهبود زخم وجود داشته باشد، این مشکل را می توان به راحتی با داروهای بدون نسخه ای که پزشک به شما توصیه کرده است، کاهش داد. علاوه بر این، پس از جراحی minor، می توانید انتظار داشته باشید که در ناحیه درمان اسکار کوچکی به وجود بیاید، با این حال، این اسکارها سطحی بوده و به سرعت بهبود می یابند.

انواع جراحی های minor

همان‌طور که اشاره شد، جراحی های minor  برای درمان طیف گسترده ای از بیماری ها و مشکلات پوستی مورد استفاده قرار می گیرند. برخی از شایع ترین مشکلات پوستی که با انجام جراحی minor  درمان می شوند، به شرح زیر هستند :

حذف میلیا: میلیا کیست های سفید کوچکی هستند که در اثر تجمع کراتین ایجاد می شوند و نباید با آکنه اشتباه گرفته شوند. قبل از شروع درمان میلیا، باید با یک متخصص صحبت کنید تا بتوانید بیماری خود را به درستی تشخیص دهید. بسته به نوع، محل و تعداد میلیا که نیاز به برداشتن دارند، گزینه های درمانی مختلفی برای برداشتن میلیا وجود دارد. رایج ترین نوع حذف میلیا استفاده از سوزن استریل است.

برداشتن خال : اگر خال پوستی شما بر روی ظاهر و یا اعتماد به نفس شما تأثیر مخرب دارد و یا نگران پیامدهای آن بر سلامتی خود هستید، می توانید با جراحی minor این مشکل پوستی خود را درمان کنید. خال‌ های کوچک‌ را می ‌توان با لیزر حذف کرد و خال هایی که از پوست بیرون زده اند را می توان به سادگی تحت بی حسی موضعی برداشت و سایر انواع خال ها را نیز می توان از طریق برش جدا کرد. این درمان ها تحت بی حسی موضعی انجام می شوند و به یک بخیه کوچک در پوست نیاز خواهند داشت.

حذف زائده های پوستی : زائده های پوستی می توانند ظاهر ناراحت کننده ای داشته باشند و بر اعتماد به نفس شما تأثیر بگذارند. تکنیک‌ های مختلفی برای برداشتن زائده های پوستی وجود دارد، از جمله برداشتن اکسیزیون، که در آن زائده پوست با دقت با چاقوی جراحی بریده می‌ شود و کرایوتراپی که در آن زائده پوستی با اعمال نیتروژن مایع منجمد می‌ شود.

از بین بردن زگیل و وروکا : زگیل ها و وروکاهای سرسخت را می توان با استفاده از یکی از سه روش مختلف جراحی های minor  به سرعت و به سادگی درمان کرد. از جمله گزینه های درمانی برای این مشکلات پوستی می توان به برداشتن با لیزر یا کرایوتراپی که جریان خون زگیل یا وروکا را قطع می ‌کند و باعث افتادن آن می ‌شود یا برداشتن اکسیزیون که تحت بی‌حسی موضعی انجام می ‌شود و ممکن است نیاز به بخیه داشته باشد، اشاره کرد.

از دیگر مشکلات پوستی که می توان آن‌ها را با استفاده از جراحی های minor  به صورت مقرون به صرفه درمان کرد عبارت اند از :

• کیست ها
• لیپوم ها
• کراتوزها
• ضایعات پوستی خوش خیم

فرآیند بهبودی بعد از جراحی minor

پس از انجام جراحی، معمولاً یک پانسمان بر روی زخم شما بسته می شود که اندازه آن به نوع جراحی شما بستگی خواهد داشت. شما نیاز دارید تا این پانسمان را در ۴۸ ساعت اول پس از جراحی نگه دارید. علاوه بر این، ممکن است بعد از بین رفتن اثر داروی بی حسی کمی احساس درد کنید.

در این صورت، پزشک شما داروهای کاهش درد را برای شما تجویز خواهد کرد. پس از جراحی، اگر برای شما آنتی بیوتیک تجویز شده است، باید آن‌ها را مصرف کنید.

احتمال خونریزی به مقدار کم وجود دارد، اما اگر خونریزی شما متوقف نشد و پانسمان اشباع شد، باید به مدت پانزده دقیقه روی پانسمان را محکم فشار دهید.

این کار معمولاً برای توقف هرگونه خونریزی کافی است. اگر خونریزی ادامه داشت، می ‌توانید به مدت پانزده دقیقه یک کیسه یخ روی ناحیه بانداژ شده قرار دهید. اما اگر خونریزی همچنان ادامه پیدا کرد، باید با پزشک عمومی تماس بگیرید.

بسته به نوع عمل جراحی و نوع کاری که انجام می دهید ممکن است به مدتی مرخصی از کار نیاز داشته باشید. تا جایی که ممکن است، پس از جراحی باید آرام و راحت باشید.

احساس خستگی بعد از عمل کاملاً طبیعی است و شما باید تا زمانی که ناحیه آسیب دیده بهبود یابد، از ورزش های شدید مانند شنا، دویدن، ورزش های تماسی یا رفتن به باشگاه اجتناب کنید.

علاوه بر این، پس از جراحی از خم شدن، زور زدن یا بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید زیرا ممکن است باعث باز شدن زخم و شروع خونریزی شود.

شما باید زخم و پانسمان را به مدت ۴۸ ساعت خشک نگه دارید. بعد از این مدت زمان می توانید حمام کنید، اما نباید زخم را مستقیماً زیر دوش نگه دارید یا برای مدت طولانی در حمام قرار بگیرید. پس از حمام کردن، به جای مالش دادن، سعی کنید ناحیه زخم را به آرامی با حوله خشک کنید.

چه زمانی می توان پانسمان را برداشت؟

شما باید پانسمان را به مدت ۴۸ ساعت نگه دارید و پس از گذشت این مدت، پانسمان را با دقت بردارید. اگر برداشتن پانسمان دشوار است، ممکن است لازم باشد آن را خیس کنید تا راحت‌ تر جدا شود.

می ‌توانید در ناحیه جراحی خود پوششی قرار ندهید، اما اگر احتمال کثیف شدن یا تماس آن با لباس وجود دارد، می ‌توانید از یک پانسمان یا گچ سبک استفاده کنید که باید هر روز تعویض شود.

زخم شما ممکن است با بخیه های جذبی بسته شده باشد. زمان جذب انواع بخیه ها متفاوت است؛ اما اکثر آن‌ها در عرض یک یا دو هفته شروع به جذب شدن یا ریزش می کنند.

اگر زخم شما روی سر، صورت یا گردن است و پس از ۵ تا ۷ روز بخیه ها جذب نشده اند، سعی کنید هنگام دوش گرفتن به آرامی محل زخم خود را ماساژ دهید تا فرآیند جذب بخیه ها تسهیل شود.